Soorten incontinentie

Onder incontinentie verstaan we het ongewilde en ongecontroleerde verlies van urine en/of ontlasting. Er zijn verschillende soorten incontinentie te onderscheiden. Dit zijn de zeven meest voorkomende soort incontinentie.

Incontinentie is grofweg te onderscheiden in twee soorten: urine-incontinentie en ontlastingsincontinentie. Hieronder staan eerst zes soorten urine-incontinentie uitgeschreven. Ontlastingsincontinentie is de enige overkoepelende term voor alle vormen van ongewenst verlies van ontlasting, te vinden onder nummer 7.

1. Aandrangincontinentie
Aandrangincontinentie is de bekendste vorm van incontinentie, veroorzaakt door een overactieve blaas. Dit komt vooral voor bij ouderen. Net klaar met plassen en toch weer het gevoel hebben dat je moet urineren? Grote kans dat je te maken hebt met aandrangincontinentie, ook wel ‘urge continentie’ genoemd. Het kan ook echt zo zijn dat je hierbij de plas niet kunt ophouden en daadwerkelijk urine verliest. Heel vervelend. Zeker ook ’s nachts, omdat je slaap erdoor wordt onderbroken.

2. Stressincontinentie (of inspanningscontinentie)
Stressincontinentie wordt ook wel inspanningscontinentie genoemd. We spreken hiervan als je urine verliest wanneer je moet hoesten of niezen, tijdens het lachen of tijdens het springen en andere inspannende bewegingen. Anders dan de term doet vermoeden wordt stressincontinentie dus niet veroorzaakt door stress, maar door een druk (stress) op verzwakte bekkenbodemspieren of een verzwakte blaassluitspier.

3. Gemengde incontinentie
Aandrangincontinentie en stressincontinentie kan ook gelijktijdig voorkomen. Dit heet gemengde incontinentie.

4. Zwangerschapsincontinentie
Zwangerschapsincontinentie is het gevolg van verzwakte bekkenbodemspieren, wat weer wordt veroorzaakt door een aangepaste hormoonhuishouding tijdens de zwangerschap. Ook door het groeien van het kindje in de baarmoeder kan je meer druk ervaren op je blaas of bekkenbodem. Heb je na de zwangerschap last van incontinentie dan kan dat komen doordat de bekkenbodem en het bindweefsel zwakker zijn geworden waardoor het afsluitmechanisme minder goed werkt. Lees hier meer over zwangerschapsincontinentie.

5. Overloopincontinentie
Overloopincontinentie of druppelincontinentie is het ongewenst verlies van druppels urine. Deze vorm komt meer bij mannen voor dan bij vrouwen en ontstaat vaak op latere leeftijd. Bij mannen kan een vergroot prostaat hieraan bijdragen. Doordat de urine niet meer voldoende uit de blaas kan lopen stapelt zich steeds meer urine op. Doordat de blaasspier hierbij veel moeite moet doen om de urine uit de blaas te duwen raakt deze oververmoeid. Op den duur lukt het niet meer om voldoende kracht te zetten om de urine uit de blaas te duwen. De blaas raakt daardoor overvol en loopt als het ware over. Vrouwen kunnen overloopincontinentie krijgen bij bepaald medicijngebruik, diabetes of zwellingen bij de eierstokken of baarmoeder.

6. Functionele incontinentie
Je kunt ook incontinentiezorg nodig hebben als je blaas goed werkt. Sommige mensen kunnen door een andere aandoening niet op tijd bij het toilet komen. Denk aan blinde of slechtziende personen en mensen met dementie of een psychische aandoening. Soms komt het signaal van een volle blaas te laat aan en kan de wc niet op tijd worden bereikt. Dit noemen we functionele incontinentie.

7. Ontlastingsincontinentie
Alle bovengenoemde vormen van incontinentie hebben betrekking op de blaas. Het kan ook zo zijn dat je ongewenst ontlasting verliest. Dit noemen we ontlastingsincontinentie of fecale incontinentie. Bij patiënten is de anale kringspier vaak beschadigd. Ontstekingsziekten van de darm, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, kunnen ook ongewild verlies van ontlasting veroorzaken. Net als ziekten die de zenuwuiteinden kunnen aantasten, zoals Parkinson, diabetes en MS. Tot slot kan een aangeboren aandoening zorgen voor ontlastingsincontinentie.